HAKAN SUSUZ kişisel sitesi
- Aydınlanma , kendini sözcük sözcük anlatabilmekle başlar.
Alışırsın
Alışırsın
O, iş değil de…
Uyanmak için sabahın olması yetecek ve
Uyumak için gözlerime uykunun çöküvermesi…
Günün herhangi bir saatinin,
Herhangi bir zaman diliminden farkı kalmayacak.
İnsanın,
Alıştığını fark edemediği tek gerçek ölümdür,
Gerisine elbette alışırsın…
Sessizliğimde, dünyanın bütün seslerini duyabildiğinde,
Kendi tatlarının gurmesi olduğunda ruhun,
İçindeki boşluğu dolduramayan bir kütle olduğumda,
Elbette alışırsın…
Usulca gitmek gereken yaşlara gelmişsindir,
Çarpışarak çekilmenin bir kazanma çeşidi olmadığını,
Limandan açılan bir geminin en yakın durağının,
Bir başka liman olduğunu anlamışsındır.
Elbette buna da alışırsın…
Özlediğini hissettiğinde son kavganı,
Sesini duymak istediğinde son azarlanmanı,
Gözlerine bakmak istediğinde, senden nasıl kaçırıldığını hatırlar,
İçinde damla damla kalmaya başlayan hasret dinerken,
Duyacaklarının, son duyduklarının ikizi,
Yaşayabilecek yeni bir anı bile hayal edemediğini,
Ölüm yatağında bekleyen hastaya tahammül eder,
Sadece bakar gibi duran gözlere bakmanın,
Artık aynı insana bakmak olmadığını anlar
Ve
Elbette alışırsın…
Elbette alışırsın…
Yorumlar - Yorum Yaz