Yar(a)ımsın

Bir bölü ikisini komşuya verdiğin,

Kalanıyla yetindiğin bir Problem sanki hayat.

Dilim, yazları kurak bir iklimin komşusu.

Gönlüm obasını yenice toplamış,

Yol, gözümde tüterken,

Kuyusuna yuvarlanan miskettir gözbebeklerim.

Ve şimdi,

Kazağın ucu çekiştirilerek kapatılmış utangaç bir yarasın.

Kanın tendeki ağzı gibi.

Kendi kabuğunu yorgan yapmış,

İyileşirken titremesin diye sarıldım.

Hani, ufak bir çizdiği ölüm sanırsın da,

Ölürken çizik kadar sızlamazsın ya...

Yarım da bırakır bir yara,

Yar da,

Yarım kaldığında mı yanarsın?

Yardan olduğuna mı?

Hakan SUSUZ

Mart 2021 İZMİR

 Son Eklenen Yazılar 

Doğarsın

Tahammülen

Yazarsın

Sırçadandır

Yarın Olmasın  

Tarif  İstemez

Elbet Kanatlanır

Gözümsün
Kendi Düşen De Ağlar

Hertanem

Belki O'ndandır

Yanarsın