Giden
Nasıl Anlatabilir Ki…
Affet beni kızım,
Sesin,sessizliğimde kahkaha olmuyor ya,
Buklelerinle dolup taşmıyor parmaklarım,
O parmaklar, benimkilerden bir parça gibi mi hala?
Affet beni kızım,
Haber vermek olmazdı,
Hem bana da sürpriz oldu bu yolculuk.
Bu yersiz yurtsuzluk,
Bu yalnız kalmışlık ben de,
Hani çok sevdiğinden giyermiş gibi yaptığın bir hırkaydı sanki.
O yüzden hiçbir şey’siz gidişim.
Affet beni kızım,
Kısa fakat acıklı bir film gibiydi hayat,
Senin içindi, soluğun yakıcılığına aldırmamam.
Sonuna kadar esnemeden bekledim de.
Bundansonra beni, sen seslendireceksin kızım,
Başının içinde çınlayan ses ne söylerse,
Gözlerinin her dalışında nasıl gösterirse beni hatıraların,
Ben “o” kadarım…
Yoksa,
Giden nasıl anlatabilir ki…