Gözümsün

Gönlümün bayan yanı,

Şoför arkasından, seyirli bir yolculuğa seninle bakmak...

Gözümsün,

Mahmurluğuna mahkum olduğum,

Yıkanmış yüzünle ıslandığımsın.

Gözümsün,

Ucu başka bucağa bağlı olsa da,

Hemşehri gibi yekpare bir çehrenin ikamet adresine kayıtlı.

Gözümsün,

Aynı kaşın gölgesinde serinleyen,

Kapakları karanlığım olan.

Gözümsün,

Menzili bir kırpılma mesafesi,

Koşar gibi titreyen,

Ve kirpiklerinde bir hamak ferahlığında dinlendiğim.

Gözümsün,

Hani yar, yarin yarasız tenine sürer ya merhemi,

İyileşsin cinsinden değil,

Nefesten bile hafif,

Ki hissedilmez dokunduğu,

Öyle dingin ve öyle derin... 

Gözümsün,

Göze aldığım,

Gözden sakındığım,

Hani arabadan inerken unutulmuş bir şemsiye gibi,

Kaybet beni kuytunda diye saklandığım.

İçeri düşmenin , içinden çıkmaktan,

Daha mesut haliyle çekimlendiği bir fiil gibi.

Gözümsün,

Bulduğum her beyaz sayfaya,

Kendi rengiyle şiir diye yazdığım...

Hakan SUSUZ

Mayıs 2017, İZMİR

Son Eklenen Yazılar 

Çekilen Dişin Yerine Dokunur Gibi

Giden Nasıl Anlatabilir Ki...

Şubat Sıkıntısı

Sussa da Duyarsın

Küçül de gir kalbime