Beklersin

Öğeleri kendinden meçhul devrik bir cümlenin,

Ancak küçük dilindeki telaffuzunda,

Tıknaz bir sıkıntı ünlemiyim.

Hani böyle,

Annesinin paşa oğlu gibi usulca,

Böğrüne kömür oturtulmuş közün pususunda,

Rötaryen bir ulaşım şeklini ekrandan gözler gibi,

Uyandırmaya kıyılamayan bir düş gibi,

Sitemkâr makamında beklersin ya...

Gecenin yatsısını nemiyle buğulandırmış,

Argınlığı yorgunluğunu aşmış

Gözlerinden öperim,

Gülüşürken bebekleri.

Alnından sonra,

Kaşlarına kadar alfabe olduğum,

Perçeminin hilal gibi yandığı…

Sesinden öperim bir de,

Sözcük sözcük kulağıma iliklediğim,

Kalbinin atışından öperim sonra,

Odaları gönlüme manzaralı.

Hakan SUSUZ

Şubat  2019, İZMİR

 Son Eklenen Yazılar 

Doğarsın

Tahammülen

Yazarsın

Sırçadandır

Yarın Olmasın  

Tarif  İstemez

Elbet Kanatlanır

Gözümsün
Kendi Düşen De Ağlar

Hertanem

Belki O'ndandır

Yanarsın