Yazarsın

Kalemin mürekkebi yutması değildir

Ya da bir beyaz kâğıtla hasbıhal etmesi.

Aklın hatıratıdır, hatıra yaratmayan bir hayatın öyküsü…

Öyle öykü dedimse uzun uzadıya şeyler değildir.

İlk kez gittiğin şehirlerden

 Magnet toplar gibi tarih üretirsin.

Bir Bedesten, sonbahar olur seninle,

Eserlerine dokunulup kaçılmış bir müzede kış,

Her kentin bir meydanı vardır elbet,

Ki adım attığında ismi yaz olur.

Tahinle pekmezin damağında tatlanması gibi,

İlkbahar kondurursun sofraya…

Sonra ansızın,

Susarsın,

Tüy bitmez dilinde,

Fikrine bir konuşma balonu kurşunlanır kalemle,

Bildiğin her dilde ismimi yaz diye.

Uyursun,

Gözlerinin rengine ufuk olur kaşlarının çizgisi.

Yol bilir yürürsün, elinde eski bir takvimle,

Gittikçe gençliğim, gittikçe on yedi yaşın.

Gülersin,

Yapraklarını döken son yaz rüzgârı olur dudakların.

Kahkahalar kuş gibi kanatlanır ağzının ucundan.

Soluklanırsın,

Gölgelenmiş yaprak olur paresi ciğerlerimin.

Bronşlarına kıvrılır kalırsın.

Tenine gölge düşse,

Satır olursun yeni bir şiire.

Bir lisan bilen herkes yazar,

Kanarsan yazarsın, yazmak için kanamıyorsan…

Hakan SUSUZ

Ocak  2019, İZMİR

 Son Eklenen Yazılar 

Doğarsın

Tahammülen

Şubat Sıkıntısı

Sırçadandır

Yarın Olmasın  

Tarif  İstemez

Elbet Kanatlanır

Gözümsün
Kendi Düşen De Ağlar

Hertanem

Belki O'ndandır

Yanarsın